P. A. Chacko S. J.
മനുഷ്യരായ നമ്മളെ LGBTQ+ സമൂഹത്തിലെ അംഗങ്ങളെ മാനവരാശിയുടെ ഭാഗമായി അംഗീകരിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതിനാണ് ഈ ദിനം ആചരിക്കുന്നത്.
LGBTQ+ എന്നാൽ: ലെസ്ബിയൻ, ഗേ, ബൈസെക്ഷ്വൽ, ട്രാൻസ്‌ജെൻഡർ, ചോദ്യം ചെയ്യൽ).
ലൈംഗിക സ്വഭാവസവിശേഷതകൾ, ഭിന്നലിംഗ ഐഡന്റിറ്റികൾ എന്നിവ അവരുടെ സ്വഭാവസവിശേഷതകളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.
നമ്മളിൽ പലരുടെയും മനോഭാവം, ലൈംഗിക വ്യത്യസ്ത വിശേഷതകളുള്ള വ്യക്തികൾ മാലിന്യക്കൂമ്പാരങ്ങളിലേക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെടാൻ അർഹരാണ് എന്ന്.
വസ്തുതകളെ വിലമതിക്കാതെ, നമ്മൾ നിറമുള്ള കണ്ണടകൾ ധരിക്കുകയും, അവഹേളനം, മുൻവിധി, വെറുപ്പ്, അല്ലെങ്കിൽ വിരോധം എന്നിവയുടെ ബൈനോക്കുലറുകൾ ഉപയോഗിച്ച് അവരെ നോക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
മതവിശ്വാസങ്ങളോ നമ്മുടെ മൗലികവാദത്തിന്റെ നീണ്ട മൂക്കോ പോലും അത്തരം ആളുകളെ നമ്മുടെ വൃത്തങ്ങൾക്ക് പുറത്ത് നിർത്താൻ നമ്മെ പ്രേരിപ്പിച്ചേക്കാം.
നമ്മൾ അവരെ എത്രത്തോളം ഒഴിവാക്കുന്നുവോ അത്രയധികം അവർ തങ്ങളോടും സമൂഹത്തിലെ മറ്റുള്ളവരോടും നിഷേധാത്മക മനോഭാവങ്ങൾ വളർത്തിയെടുക്കുന്നു.
ആളുകളുടെ വെറുപ്പിനെയും സ്ത്രീവിരുദ്ധതയെയും ചെറുക്കാൻ, അവർ ഭിക്ഷാടനം, കുട്ടികളെ അന്വേഷിച്ച് അവരുടെ സമൂഹത്തിലേക്ക് ചേർക്കൽ, വേശ്യാവൃത്തി, ലെസ്ബിയനിസം, സ്വവർഗരതി തുടങ്ങിയ മേഖലകളിലേക്ക് തിരിയുന്നു. ജീവിക്കാൻ വേണ്ടി ട്രെയിനുകളിലോ ബസുകളിലോ മാർക്കറ്റ് പ്രദേശങ്ങളിലോ അവരെ നമ്മൾ കാണുന്നു.
മാതാപിതാക്കൾ പോലും അവരെ വീടുകളിൽ നിന്ന് ആട്ടിയോടിക്കുന്നു.
വ്യത്യസ്ത ലൈംഗിക വിശേഷതകളാണോ അവരുടെ കുറ്റം? അവർ മനുഷ്യരല്ലേ? ദൈവം നമ്മെ സൃഷ്ടിച്ചെങ്കിൽ, അതേ ദൈവം തന്നെയല്ലേ അവരെ സൃഷ്ടിച്ചത്? അതോ, അവരെ ഈ ലോകത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നതിന് അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾ കുറ്റക്കാരാണോ?
സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ വൈറലാകുന്ന ഒരു ചെറിയ വീഡിയോ കൈകളും കാലുകളും ഇല്ലാത്ത ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചാണ്. എന്നിട്ടും അവനിലും അവന്റെ വാക്കുകളിലും ജീവിക്കാനുള്ള ആവേശം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. ജീവിതത്തെ സമഭാവനയോടെ നേരിടാനും മാന്യമായ മാനുഷിക വികാരങ്ങളോടെ ഭിന്നശേഷിക്കാരെ സ്വീകരിക്കാനും ഈ ചെറുപ്പക്കാരൻ നമ്മെയെല്ലാം പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു.
മാതാപിതാക്കളെ നഷ്ടപ്പെട്ട അദ്ദേഹം, ഒരു ക്രിസ്ത്യൻ കന്യാസ്ത്രീയുടെ രൂപത്തിൽ ഒരു വളർത്തു അമ്മയെ കണ്ടെത്തി. പിന്നീട് ഒരു പുരോഹിതൻ അദ്ദേഹത്തെ ബിരുദം വരെ നയിച്ച് സഹായിച്ചു. തനിക്ക് രണ്ടാം ജീവിതം നൽകിയ മാലാഖമാരെയാണ് അയാൾ ഈ ആളുകളിൽ ദർശിച്ചത്.
വ്യത്യസ്ത സ്വഭാവമുള്ള ആളുകളെ നാം സ്വീകരിക്കുകയും, സഹായത്താലോ കൗൺസിലിങ്ങിലൂടെയോ അവരെ നയിക്കുകയും ദിശാബോധം നൽകുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ധാരാളം പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കപ്പെട്ടേക്കാം.
പല മതത്തിലുമ്മുള്ള സന്യാസി-സന്യസിനിമാർ പുരോഹിതന്മാർ, കന്യാസ്ത്രീകൾ, രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കൾ, പ്രൊഫസർമാർ, ജഡ്ജിമാർ തുടങ്ങി നിരവധി പേർ പോലും ഈ ലൈംഗിക ന്യൂനപക്ഷത്തിൽ പെട്ടവരാണെന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന വസ്തുത നാം മറച്ചുവെക്കരുത്.
ഒരു ദ്വിലിംഗ സ്ത്രീത്വമുള്ള വ്യക്തി ധൈര്യത്തോടെ ചരിത്രം സൃഷ്ടിച്ച് ഇന്ത്യയിൽ പൊതുതെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ പോരാടി പാർലമെന്റ് അംഗമായി. പാർലമെന്റിലെ മിക്ക പുരുഷന്മാരുടെയും പ്രാരംഭ പ്രതികരണങ്ങൾ വെറുപ്പിന്റെ ഒരു നോട്ടമായിരുന്നു. ചിലർ ആ വ്യക്തിയുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കാൻ പോലും വിസമ്മതിച്ചു. സ്വന്തം ലൈംഗികതയെയും വ്യത്യസ്ത ലൈംഗിക വിശേതകളുള്ള മറ്റുള്ളവരുടെ മാനുഷിക വ്യ ക്തിത്വത്തെയും അംഗീകരിക്കാത്ത ആളുകളിൽ നിന്നാണ് ഇത്തരം അപലപനീയമായ പെരുമാറ്റം ഉണ്ടാകുന്നത്.
പരേതനായ ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ പൊതുവെ LGBTQ+ വ്യക്തികളോട് കൂടുതൽ സ്വീകാര്യമായ ഒരു സ്വരം സ്വീകരിച്ചു. “ഒരാൾ സ്വവർഗ്ഗാനുരാഗിയാണെങ്കിൽ, നല്ല മനസ്സോടെ കർത്താവിനെ അന്വേഷിക്കുകയാണെങ്കിൽ, വിധിക്കാൻ ഞാൻ ആരാണ്?” അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.
എന്നിരുന്നാലും, ലൈംഗിക ന്യൂനപക്ഷമായ ആളുകളെ പൂർണ്ണ മനുഷ്യരായി അംഗീകരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് കത്തോലിക്കാ സഭയ്ക്ക് ഒരുപാട് ദൂരം പോകാനുണ്ട്!
സ്രഷ്ടാവായ ദൈവം കുശവന്റെ ചക്രത്തിൽ ചില മനുഷ്യസത്തകളെ രൂപപ്പെടുത്തുമ്പോൾ കുറച്ചുനേരം ഉറങ്ങിപ്പോയി എന്ന് സഭ കരുതുന്നുണ്ടോ?